Weekgreep #18-2: klassieker van Dino Buzatti, Ik ben je mama niet van Marianne Dubuc, Onbreekbaar van Hans Hagen

1. Dino Buzatti: De beroemde bereninvasie van Sicilië

Tijdens een ijskoude winter komen de beren uit de bergen van Sicilië, op zoek naar eten maar ook naar de door jagers ontvreemde zoon van berenkoning Leonzio. Het is een vorm van jeugdliteratuur die nauwelijks meer op deze manier gemaakt wordt maar in het midden van de vorige eeuw vrij veel voorkwam in Europa: onzinverhalen, vol gedichten, absurde wendingen en kolderieke personages. De in eigen land zeer beroemde. Dino Buzzati (1906-1972) werkte zijn hele leven voor de krant en schreef en tekende daarnaast verhalen. Zijn oeuvre is in het Nederlands zeer beperkt verkrijgbaar en zelfs in het Engels niet compleet. Deels op rijm vertaald door Renata Vos. De illustraties van de auteur, die ook strips tekende, ogen nog erg modern. Of hedendaagse kinderen er nog mee te behagen valt, hangt sterk af van leeservaring en geduld. Literatuurliefhebbers zullen ervan smullen en het graag in hun bibliotheek hebben.

2. Marianne Dubuc: Ik ben je mama niet

Ik ben een groot fan van het gedetailleerde, humoristische en licht wereldvreemde werk van Marianne Dubuc. In haar nieuwste vindt de eekhoorn op een dag een ei voor zijn deur waar al snel een vreemd, dik wezentje komt. Het wezen accepteert de eekhoorn direct als moeder, de eekhoorn blijft maar proberen om de echte te vinden.

Hans Hagen: Onbreekbaar

Deborah van der Schaaf illustreerde met fantasievolle collages en beeldbewerkingen deze nieuwe bundel jongerenpoëzie van Hans Hagen. De vorige, Hoe angst klinkt, is alweer uit 2012. Hans Hagen is samen met zijn vrouw vooral bekend van postergedichten voor jongere kinderen zoals Jij bent de liefste (2000), maar zou juist meer aandacht verdienen met zijn toegankelijke, maar toch subtiele gedichten over liefde, intermenselijke relaties en de dood voor jongvolwassenen. Opvallend aan deze uitgave is de geestige en toch volwassen vormgeving, erg geslaagd.