Het was even spannend of de WeePeePee het zou gaan halen dit jaar, maar met een nieuwe sponsor gaat de kwaliteitsprijs met de meest riante vergoeding voor één jeugdboek (€ 15.000!) op 11 april gewoon weer uitgereikt worden. Nieuwigheidje: nominaties. Tot nu toe onthulde de jury soms in haar lofrede andere titels, nu gaan de kandidaten openlijk de 'strijd' aan.
De Duik, Sjoerd Kuyper en Sanne te Loo (Lemniscaat) Kuyper is erg productief geweest in 2014 en publiceerde naast het bejubelde Hotel de grote L ook het intieme, prachtig geïllustreerde De Duik. Een even geheimzinnig als poëtisch verhaal over een brug die je, als je eronderdoor duikt, naar het verleden brengt.
De gans en zijn broer, Bart Moeyaert en Gerda Dendooven (Querido) Van die boeken die er (enigszins) uitzien als een kinderboek, van een kinderboekenuitgeverij komen en van een auteur die al jaren doet alsof hij voor kinderen schrijft. Doet-ie niet. We praten hier over een kwaliteitsprijs en de kwaliteit van dit boek is natuurijk o-ver-wel-di-gend. Maar het zou leuk zijn als er ook jonge lezers aan te pas komen. Daar blijft Woutertje Pieterse maar mondjesmaat in geïnteresseerd. Voor bij de koffie na het vergaderdiner. Om snel over op te houden.
Soms laat ik je even achter, Daan Remmerts de Vries (Querido) De titel alleen al. Het strekt WPP-kandidaten tot voordeel vaak het woord 'soms' te gebruiken. Lekker vaag. Doet Daan Remmerts de Vries (die tussendoor ook wel eens iets geweldigs doet) graag aan. Geldt hetzelfde voor als hierboven: wees gewoon eerlijk en val kinderen er niet mee lastig.
Doodgewoon, Bette Westera en Sylvia Weve (Gottmer) De favoriet voor deze prijs, als ik de uitslag mocht bepalen. Prachtige verzen van Westera, die hard op weg is dé kinderdichteres van Nederland te worden. Vooral de afwisseling is fijn: naast tranentrekkers ook hele luchtige observaties. Het zou zo maar eens kunnen dat over een jaar op begrafenissen voor en door kinderen vaak uit dit boek geciteerd gaat worden. Ook favoriet vanwege de eigenzinnige illustraties en vormgeving. Iets té eigenzinnig, wat mij betreft, maar daar gaat de jury niet mee zitten.
Honderd uur nacht, Anna Woltz (Querido) Anna Woltz wordt steeds beter en dit boek is absoluut een hoogtepunt, al was het maar omdat de schrijfster tijdens de orkaan zelf in New York was en weet waar ze over schrijft. Dat is in jeugdboeken nogal eens niet zo. Misschien te 'young adult' (gepuber, geboos, gesocialmedia en gezoen - en dat alles in een alle kanten op gistende mix) voor een Woutertje Pieterse, maar wel goed geschreven en lekker gemeen.