zondag 15 december 2019

Weekgreep #1945

222. De Meest Gewaardeerde Weekreep nr. 1: Derk Visser Drama Queen
Da's leuk. Mijn eigen favoriet werd ook door jullie op de eerste plaats gezet. Dat is nog eens een mooie afsluiting van een jaar lang vijf korte besprekingen per week, met een klein beetje meer en minder hier en daar gebracht tot 222 korte besprekingen. Dank voor jullie lezen, duimen en delen. Tot volgend jaar!

221. Meest Gewaardeerde Weekgreep nr. 2: Janneke Schotveld Het Kattenmannetje en andere sprookjes
Dit boek kreeg zoveel positieve reacties van jullie, dat het net geen eerste plek werd. Twee koninginnen willen graag een kindje. Maar hoe leggen ze dat aan? Ze weten van twee koningen dat die een fee hebben ingehuurd, maar ze hebben geen zin in dat moderne gedoe. Ze komen op het idee om het ouderwets te doen. Met de lakei? Nee, nóg ouderwetser. Maar zakendoen met een ooievaar blijkt nog niet zo eenvoudig. Het fijne van de sprookjes van de succesvolle Superjuffie-auteur Janneke Schotveld, dit is al haar tweede bundel, is dat ze niet alleen zo vanzelfsprekend eigentijds, maar vooral zo grappig zijn.

220. Meest Gewaardeerde Weekgreep nr. 3: Edward van de Vendel en Martijn van der Linden Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikel
Het blijft de geestigste titel van het jaar en wat een geweldig concept: gedichten waar je wat aan hebt. En, in het licht van afgelopen weken veelbesproken ontlezing onder pubers, ook alleen maar actueler geworden. Ik wijs graag over het stom mogen vinden van lezen - erop aansturen dat mensen lezen leuk gaan vinden is contraproductief - en dat is precies dat dit boek in het laatste gedicht thematiseert. Iedereen die lezen van boeken in het algemeen en gedichten in het bijzonderen een warm hart toedraagt, zou niet alleen de inhoud van deze bundel, maar bovenal de even sympathieke als tegendraadse geest erachter ter harte moeten nemen. Ik besprak de warm aanbevolen bundel hier in mei en twee keer in de Volkskrant. Zelf had ik dit boek op de tweede plek van mijn top drie staan, jullie duimden het naar de derde plek in mijn top vijf. Maar wat maakt het uit. Een winnaar blijft het.

219. Meest Gewaardeerde Weekgreep nr. 4: Simon van der Geest en Karst-Janneke Rogaar Het werkstuk
In november verscheen, een jaar later dan gepland, eindelijk het nieuwe boek van Simon van der Geest, waarin hij net als in Spinder samenwerkt met Zilveren Penseelwinnares Karst-Janneke Rogaar. Een heel gelukkige samenwerking is dat. Van der Geest schreef misschien niet zijn beste, maar wel zijn dikste en meest meeslepende en spannende jeugdroman en bezoekt vertrouwde thema's: veel biologielessen met vieze, knap geschreven details en familiegeheimen die relaties stevig onder druk zetten. Jullie duimden Het werkstuk, dat ik zowel hier als in de Volkskrant besprak, naar een vierde plek.

218. Meest Gewaardeerde Weekgreep nr. 5: Arend van Dam Iemand in het bijzonder
De Weekgreep bestaat niet zonder jullie. Eerder vertelde ik al welke drie boeken ik de beste van het jaar vond. Nu wil ik graag vertellen welke vijf boeken jullie de beste vonden, afgaande op jullie reacties. Ik heb daarom van 217 Weekgrepen geteld hoe vaak die jullie duimpjes en hartjes hebben gekregen én hoe vaak jullie die gedeeld hebben (dat reken ik als drie duimpjes of hartjes). Is dat helemaal eerlijk? Vast niet. De boeken die ik in de Volkskrant besprak, heb ik twee keer gedeeld. Toch zijn er winnaars bij, die ik niet in de Volkskrant besprak. Ook zijn er boeken die ik daar wel besprak, die wat lezerspunten betreft niet in de buurt van de top vijf kwamen. Zo werd dit een lijstje van ons samen, waar jullie invloed op hebben gehad. Op nummer vijf: Arend van Dam, Iemand in het bijzonder. Van Dam stelt dat de helft van de Nederlandse straatnamen van vrouwen zou moeten zijn, en doet vast een voorschot met een goed onderbouwde kandidatenlijst. Ik besprak het boek in oktober, het kwam niet in de Volkskrant, maar jullie duimden het naar de vijfde plek op deze lijst.

217. Yvonne Jagtenberg Hup, Herman!
Wat heerlijk om dit nieuwe prentenboek van Yvonne Jagenberg te lezen en bekijken in het licht van haar Gouden Penseel en de prachtige, bevlogen, ontroerende en emotionele toespraak die daarop volgde tijdens de prijsuitreiking eerder dit jaar. Herman het hangbuikzwijn is de beste in modderen en wroeten, maar wie ziet dat? Er gaat veel meer aandacht naar opschepperige kippen, die kakelen bij ieder ei, en de haan, zo trots dat hij weer als eerste wakker is. Herman begint aan een wedstrijd waarin hij iedereen verslaat, maar als hij onderweg een modderpoel tegenkomt, vergeet hij waar hij ook alweer mee bezig was. Winnen is leuk, maar modderen en wroeten: dát is Herman. En daarmee sluit ik mijn eigen race om 222 korte besprekingen maken in 2019, wat nieuwe titels betreft, af. In de komende vijf laatste stukjes bespreek ik de beste en meest gewaardeerde boeken van het afgelopen jaar. 5+