Weekgreep #18-20: Winterhuis Hotel, bedreigde dieren op postzegels, de Gorgels zijn terug, Yvonne Jagtenberg eert Jacques Tati en Jan Paul Schutten over niks

Ben Guterson Winterhuis Hotel

Weesmeisje Elizabeth wordt in de kerstvakantie, met een briefje dat op de gesloten voordeur is geplakt, naar een hotel gestuurd. Daarvoor moet ze eerst een nacht met de trein om in het verre noorden te komen. Het Winterhuis Hotel, dat in het omslag 'echte' raampjes heeft, blijkt alleszins mee te vallen. Maar er rust een vloek op. Vertrouwd recept voor lekker lang lezen bij de radiator. Vertaald door Imme Dros, met een aanbeveling van Tonke Dragt. Toe maar.

Martin Jenkins en Tom Frost Bedreigde dieren

Dertig dieren elk op een postzegel van een land waar ze dreigen uit te sterven. De groottandzaagvis. De Amsterdamse Albatros. De paling. De orka. Het overduidelijke idealisme van de makers en de uitgever staat de hoge kwaliteit van dit boek niet in de weg. Elke illustratie is indrukwekkend genoeg in zichzelf om aan de muur te hangen als reuzenposter. Heel fijn voor in de klas of op het kastje in de gang. Onbedoelde ironie: de postzegel is misschien wel harder aan het uitsterven dan die dieren.

Jochem Myjer en Rik de Haas De Gorgels en het geheim van de gletsjer

Cabaretiers die kinderboeken schrijven: het niet per se een gelukkige combinatie, maar Jochem Myjer heeft het wél begrepen. Hij is geen grote vernieuwer met zijn Waakgorgels die alleen Melle en zijn zusje Limoni kunnen zien, werken doet het wel. De Gorgels, even grappig als knus, lezen heerlijk voor en dat is zeker ook te danken aan de feestelijke en meeslepende illustraties van Rick de Haas. In dit tweede deel gaan ze op vakantie naar de bergen.

Yvonne Jagtenberg Mijn wonderlijke oom

Yvonne Jagtenberg heeft dat zeldzame talent om illustraties met een hoog artistiek gehalte te maken en tegelijkertijd toch kinderen te kunnen boeien. Echte kinderkunst dus. Haar Balotje-serie is interessant én grappig. Zestig jaar na het verschijnen van de film Mon oncle van Jacques Tati eert ze deze grote Franse komiek. En haar eigen vader, die Tati graag imiteerde. Je hoeft de film overigens niet te kennen om van dit boek te kunnen genieten. Eerder een aanleiding om 'm weer eens op te snorren. Hij is wat traag maar kan, door de zeer moderne vormgeving en kneuterige zomerse accordeon-sfeer, nog goed mee.

Jan Paul Schutten en Floor Rieder Het mysterie van niks en oneindig veel snot

De uitgever noemt het een trilogie en dat mag het heten. Jan Paul Schutten maakte in 2013, geholpen door de toen net beginnende illustrator Floor Rieder, grote indruk met Het raadsel van alles wat leeft, deed dat in 2015 nog eens dunnetjes over met Het wonder van jou en half november verschijnt het veelbelovende Mysterie van niks en oneindig veel snot over het heelal. We kunnen ons weer schrap zetten voor heel veel feitjes, geestig opgediend, briljant van illustraties voorzien. In het informatieve genre de absolute top. Om nu alvast een centimeter of drie, vier voor vrij te maken in de boekenkast.