Weekgreep #18-21: twee keer heel veel vrouwen voor het slapengaan, De wonderlijke werkplaats van oom Tobi, verrassing: een serieuze Oliver Jeffers; lang verwacht: Lepelsnijder van Marjolijn Hof

1. Francesca Cavallo en Elena Favilli Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes 2

Er is nogal een hype gaande met boeken vol voorbeeldvrouwen. Waarin vrouwen die verhalen schrijven gewoon schrijver heten. Kracht van dit soort boeken is het enorme aantal voorbeelden: honderd maar liefst. Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes 1 heeft het vorig jaar kennelijk goed gedaan: ligt in veertig talen op drie miljoen nachtkastjes. Dit jaar al een tweede deel. Krachtig vormgegeven met links het verhaal en rechts een illustratie.

2. Katherine Halligan en Sarah Walsh Wereldvrouwen

Nog zo'n boek, zelfde opzet, maar grafisch heel wat minder geslaagd. Bruin, fluoriserend oranje en goud: hoe kom je erop? Vreselijke nepblokletter ook en een rommelige opzet met elke pagina anders, plaatje-praatje. Ook het aantal, vijftig vrouwen na de inmiddels tweehonderd van Cavallo en Favilli, valt een beetje tegen. Wel goed: iedere spread eindigt met 'zo maakte zij het verschil'. Beide boeken hebben natuurlijk een sterk moralistische ondertoon en niet iedereen houdt daarvan. Maar het is kennelijk nodig om die verhalen te vertellen. Het valt te hopen dat dit soort boeken zich snel overbodig maakt.

3. Lissa Evans De wonderlijke werkplaats van oom Tobi

Lekker eigenwijs vormgegeven avonturenverhaal over de tienjarige Kevin die op zoek gaat naar de verborgen werkplaats van zijn oom, die illusionist was. Hiervoor moet hij een hele reeks puzzels oplossen. En dat moet snel, want hij is niet in zijn eentje op zoek. Het kleine formaat met de iets grotere letter maakt er een fijne stevige pocket van, die lekker in de hand ligt. Jenny de Jonge deed het vertaalwerk. Da's ook goed nieuws.

4. Oliver Jeffers Samen hier

Verrassing: Oliver Jeffers kan ook serieus doen. We kennen hem van het razend grappige en bovendien bijzonder originele prentenboek over krijtjes die in opstand komen en gaan staken, omdat ze het bijvoorbeeld zat zijn om knalrode brandweerauto's en eindeloos kerstmannen te tekenen. Die eland is van mij vertelt subtiel en ironisch het tegenovergestelde verhaal over een jongen en 'zijn' eland. Dit boek lijkt bedoeld te zijn voor jonge ouders en laat in prachtige platen met veel diepte zien hoe ingewikkeld de wereld in elkaar zit. Gelukkig zijn er overal mensen die je vragen kunnen beantwoorden. Het boek is een ode aan zijn vader, die elke dag voor respect en tolerantie pleit. Ik geloof dat ik Jeffers liever als humorist zie.

5. Marjolijn Hof Lepelsnijder

Het is best lang stil geweest rond Marjolijn Hof, die al een tijdje eerste leesboekjes maakte toen ze ineens op de voorgrond sprong met Een kleine kans en daar gelijk ook maar een Gouden Griffel mee won. Haar eerste grote boek sinds De regels van drie uit 2013 is net uit: Lepelsnijder, geïllustreerd door Annette Fienieg. Janis gaat op zoek naar Frid, de lepelsnijder, die naar de markt in het dal is gegaan en niet terug is gekomen. Met hond Luki en ezel Kiezel gaat hij op zoek. Het achterflap belooft, net als deze samenvatting, een klassiek avonturenverhaal. Het eerdere werk van Hof kennende, hoeft het niet per se spannend te worden.