zondag 15 november 2009
Hoving bekent kleur; of niet
De tweede fantasyroman van dr. Isabel Hoving is een mooi voorbeeld van hoe uitgeverij Querido is veranderd sinds het vertrek van Ary Langbroek. Een opvallend verschil in presentatie: toen een klassiek ogend omslag, nu iets waar de fantasy vanaf druipt. Zo'n openlijke knieval aan de pulp was onder Langbroek ondenkbaar. Het hele genre was trouwens ondenkbaar, hoewel voor Hoving dus een uitzondering werd gemaakt. Of de fantasyfans er blij mee zullen zijn, is echter nog maar de vraag. Inhoudelijk lijkt Het verbond van de bliksems op het eerste gezicht sterk op het met een Gouden Zoen bekroonde De gevleugdelde kat (2002), dat het met ruim 20.000 verkochte exemplaren best aardig deed. Opnieuw valt haar moraliserende toon op. In gesprek met het Leidse universiteitskrantje Mare vertelde de deskundige op het terrein van vrouwenliteratuur indertijd dat ze geïnspireerd was geraakt door de hevige emoties die ze, ondanks zichzelf, had gevoeld bij het lezen van Tolkien. 'Wat ik wou was diezelfde ontroering teweegbrengen maar dan in een universum dat niet seksistisch of racistisch is.' Het verbond van de bliksems gaat over de opwarming van de aarde. Dat hoeft niet erg te zijn, als de redactie er dit keer wél in geslaagd is Hoving in te tomen en haar niet toe te staan haar boek te overladen met thema's en motieven. Wat toen ongetwijfeld de motivatie is geweest om net te doen alsof De gevleugelde kat geen fantasy was, maar literatuur. Zou de schrijfster dit keer wél een spannend boek afleveren? We zullen zien.