dinsdag 11 januari 2011

**** (4) Guido Quarzo: Vergeten steden

Mijn vader verzon verhalen. Hij moest wel. Want wat vertel je aan je twee zoontjes over een biologencongres in Darmstadt? Dat werden dus verhalen over de reizen van de Grote Kleine Reus die de vreemdste dingen meemaakte, liefst verteld in de taal van dat land. Wat wij natuurlijk met grote ogen geloofden. Ik moest er weer aan denken bij het lezen van Guido Quarzo's Vergeten steden. Vormgeving en uitstraling zijn wat armoedig, maar de verhalen over een man die steden bezoekt in een tijd dat de mensen nog niet zo goed weten hoe ze er een moeten bouwen, zijn prachtig. Quarzo heeft het boek naar eigen zeggen geïnspireerd op De onzichtbare steden van Italo Calvino. De steden die Marco Polo daar aan Kublai Khan beschrijft, zijn ook allemaal uit zijn duim gezogen. Quarzo hoopt dat zijn jonge lezers die klassieker ook ooit gaan lezen. Zelf zou ik ze daarnaast de de Duistere Steden aanraden, een stripserie van Schuiten en Peeters en ook Walter Moers: De 13 1/2 levens van kap’tein blauwbeer (Bert Bakker, 2002, vertaald Frans Hille).