Toegegeven, De gelukkige olifant van Youp van 't Hek ziet er met illustraties van Georgien Overwater stukken beter uit dan zijn tenenkrommende kinderboekendebuut, De wonderlijke broertjes Pim en Pietje (Rap, 2006). Maar wat 't Hek op een achternamiddag voor kinderen schrijft, blijft gemakzuchtig proza met een gezapig babbeltoontje, waarin hij hoofdzakelijk gebruik maakt van weinigzeggende emotiewoorden als 'mooi', 'leuk', 'gezellig'. En dan die verhaaltjes: olifant ziet zichzelf voor het eerst in de spiegel en wat hij ziet maakt het doodongelukkig. Modeljongetje Lars - aan het logo te zien straks ook afgedrukt op boterhamdoosjes en de etiketten van kinderbier - gaat het oplossen. Hoe precies, dat horen we morgen; eerst een liedje en dan gaan we allemaal slapen. Kortom: gekeutel in de categorie papa vertelt op de bedrand. Moet hij vooral blijven doen, maar laat hem toch ophouden om deze knullige imitatiekinderverhaaltjes ook nog te publiceren. Wat voor armoedige literaire voorbeelden heeft 't Hek toch gehad toen hij opgroeide in de jaren vijftig?
dinsdag 7 juni 2011
Net uit: Youp van 't Hek De gelukkige olifant
Toegegeven, De gelukkige olifant van Youp van 't Hek ziet er met illustraties van Georgien Overwater stukken beter uit dan zijn tenenkrommende kinderboekendebuut, De wonderlijke broertjes Pim en Pietje (Rap, 2006). Maar wat 't Hek op een achternamiddag voor kinderen schrijft, blijft gemakzuchtig proza met een gezapig babbeltoontje, waarin hij hoofdzakelijk gebruik maakt van weinigzeggende emotiewoorden als 'mooi', 'leuk', 'gezellig'. En dan die verhaaltjes: olifant ziet zichzelf voor het eerst in de spiegel en wat hij ziet maakt het doodongelukkig. Modeljongetje Lars - aan het logo te zien straks ook afgedrukt op boterhamdoosjes en de etiketten van kinderbier - gaat het oplossen. Hoe precies, dat horen we morgen; eerst een liedje en dan gaan we allemaal slapen. Kortom: gekeutel in de categorie papa vertelt op de bedrand. Moet hij vooral blijven doen, maar laat hem toch ophouden om deze knullige imitatiekinderverhaaltjes ook nog te publiceren. Wat voor armoedige literaire voorbeelden heeft 't Hek toch gehad toen hij opgroeide in de jaren vijftig?
