
Zaterdag gaf ik in de Volkskrant vijf sterren aan
Toen mijn vader een struik werd van Joke van Leeuwen. Op zich biedt dit boek in het oeuvre van Van Leeuwen niet veel nieuws, het lijkt wat toon en opzet betreft erg op de manier van vertellen die ze heeft ontwikkeld in
Deesje en
Iep. Wel is dit verhaal zeldzaam actueel. Van Leeuwen schuwt maatschappijkritiek nooit, maar het is nu bijna alsof ze zich met de verkiezingen bemoeit.