maandag 8 februari 2021

Weekgreep #21-05

19. Maria Isabel Sánchez Vegara en Linzie Hunter Astrid Lindgren
Deze mocht natuurlijk niet ontbreken aan die geweldige serie Van Klein Tot Groots over vrouwen die iedereen moet kennen: de beste kinderboekenschrijver ter wereld. Een makkelijk te vertellen verhaal over een stoere Astrid die al jong haar haar kort knipte, ongetrouwd een kind kreeg en als volwassene gewoon bleef doen waar ze zin in had. 5+ 



18. Wouter Klootwijk De wind wijst de weg
Over een week verschijnt het nieuwe boek van wilde kinderboekenschrijver, journalist, kookgek en natuurliefhebber Wouter Klootwijk, dat ik alvast las. Bijzonder, dromerig verhaal over een groeiende groep kinderen die niet goed weten waar ze heen gaan, maar waar ze vandaan komen is niets meer. Ze gaan samen verder en lossen alle uitdagingen waar ze in een verlaten landschap tegenaan lopen slim en handig op. Volwassenen hebben ze niet nodig, ook al is die ene die ze op het strand in het schip dat niet meer vaart tegenkomen best aardig is. Veel boeken gaan óver de natuur, bij Klootwijk heb je het idee dat de natuur nog wat in te brengen heeft en de mens op z'n best leeft mét de natuur. En met elkaar, trouwens. Met illustraties van Irene Goede. 8+ 

17. Suzanne Weterings en Annette Fienieg Een krekel in mijn slaapzak
Meteen meeslepende korte natuurgedichten van ecoloog Suzanne Weterings, die bij het voorlezen vooral de emotie oproepen om weer aan te kleden, laarzen aan te doen en naar buiten te gaan. Weer of geen weer. Uitzonderlijk in dit genre en met dit onderwerp: nergens truttig. Wraak op de brandnetels, de slap geworden tuinkers heeft kennelijk een zonnesteek. Mooi geïllustreerd door Annette Fienieg. Zeer overtuigend debuut. 4+ 

16. Paul Biegel Pak 'm bij z'n staart
Nog niet uit, maar wel al vooruitgestuurd: korte gedichten van Paul Biegel uit 1964. Hetzelfde jaar als zijn vroege meesterwerk Het sleutelkruid, een van zijn eerste boeken. Biegel was toen al iets stouter dan Schmidt, zij het altijd wat bedekter. Hij maakt grapjes over kakkerlakken en pissebedden en een kikker die wel heel lang een karekiet kietelt. Donker het laatste gedicht, waarin hij zijn leven - dan al - voorstelt als een vlucht van het ene donkere bos naar het andere. Of is dat de interpretatie van de illustrator, Jeska Verstegen? 4+