woensdag 10 februari 2010

Het dagboek van Idilia is net even anders

Het is een beetje jammer van de schrijfstijl. Odilia Dubb babbelt als een romantisch ingesteld negentiende-eeuws meisje over haar bemoeizuchtige moeder en onderdanige vader en o, o die vreselijke jongens. Onbetrouwbaar gespuis! Aan Idilia Dubb is een groot chicklitschrijfster verloren gegaan toen ze in 1851 tijdens een vakantie verdween en haar lichaam pas jaren later werd gevonden. Of misschien toch het leven van een literaire wannabe, zoals haar vriendin Genevieve die het aan haar gerichte dagboek uitgaf in Edinburough toen haar eigen avonturenverhaal maar niet wilde lukken.
Maar het feit dat dit allemaal echt gebeurd is, maakt ontzettend veel goed. Op deze website kun je zelfs een fragment van het handschrift zien. Wel érg dat van een hedendaags pubermeisje, dat handschrift. Het blijft bij me kriebelen: is het nu echt of knap nep? Voor sommigen de definitie van lekker lezen. Voor mij wel in elk geval!