dinsdag 4 december 2018

Weekgreep #18-24: Moon debuteert met Merel, Ulf Stark over liefde die niet laf is, de recensent haalt wat liggenblijvers uit de kast: Als de tijd voorbij gaat, Vosje, Slapen vissen?

Net uit

1. Sarah Moon Merel
Het blijft een eindeloos genre, jongerenromans die beginnen in een ziekenhuisbed en draaien om gesprekken met therapeuten. Kennelijk is de behoefte daaraan groot. De volgens haar moeder altijd vrolijke Merel is van het dak van haar school gehaald en beweert dat ze daar geen zelfmoordpoging ondernam. Ze houdt van de Pixies, dus met Merel kan onmogelijk iets mis zijn. Ze gaat zelf ook het muzikale pad op. Mooi omslag.

Ulf Stark & Ida Björs Liefde is niet voor lafaards
De vorig jaar overleden, Zweedse grootheid Ulf Stark, schittert nog één keer in Liefde is niet voor lafaards met een Scandinavisch oorlogsverhaal vol sneeuw en streken. Klassiek krasserig geïllustreerd door Ida Björs, die voor het eerst in Nederland verschijnt en blijkens haar portfolio veel bonter kan dan dit. Eerder dit jaar verscheen nog het prachtige boekje voor beginnende lezers Hoe ik een detective werd.

Liggenblijvers die dat niet verdienen

Isabel Minhós Martins & Madalena Matoso Als de tijd voorbij gaat
Indrukwekkend tweede boek van de Portugese illustrator Madalena Matoso, die filosofische thema's in strakke illustraties vervat. In dit geval tijd. Wat is dat eigenlijk? Voorbeelden te over, als je begint na te denken. Zoals uien die glazig worden en handen rimpelig. En lange broeken veranderen in korte broeken. Daar willen we wel meer van zien. Meer over deze illustrator op dit leuke blog.

Edward van de Vendel & Marije Tolman Vosje
Prachtig eerbetoon aan het Nederlandse duinlandschap van Marije Tolman, die na een aantal wel erg artistieke galerieprentenboeken eindelijk weer eens iets verhalends maakt. Foto's en tekeningen zijn geïntegreerd. Vosje valt bewusteloos op de grond en droomt over zijn jeugd. De droom wordt steeds spannender. Een jongetje ontfermt zich over hem, zowel in de droom als in de werkelijkheid. Het stamelende en huppelende poëzieproza van Edward van de Vendel heeft nog het meeste weg van 'Marc groet 's morgens de dingen.' Fijn boek voor liefhebbers.

Jens Raschke, Ingrid & Dieter Schubert Slapen vissen?
Ook al interessant en atypisch werk van Ingrid en Dieter Schubert, die al meer dan dertig jaar samenwerken in een zeer herkenbare stijl. Op het omslag valt het niet zo op, maar in het binnenwerk des te meer. Het verhaal is van de Duitse schrijver Jens Raschke en gaat over Jette die net tien is geworden en maar blijft nadenken over zijn broer Emiel, die nooit ouder zal worden dan zes. Jette stelt veel filosofische vragen, zoals die van de titel.