Weekgreep #1938

183. Joe Todd-Stanton Het geheim van de zwarte rots

Prachtig, manga-achtig geïllustreerd avontuur rond een rots waar wilde verhalen over worden verteld. Erin wil er meer over weten. Ze gaat vaak mee op het vissersbootje en kent de zee heel goed. Alle vissers proberen uit de buurt van de rots te blijven. Als ze op een dag in de mist in het water valt krijgt ze die kans. Jammer dat het geheim al op het omslag staat, ze mijn zoon. Hoewel juist een gaaf omslag, ben ik het met hem eens. 4+

182. Meridith Russo Birthday

Er is een reden dat ik bepaalde specifieke kenmerken van de hoofdpersoon in recensies liever niet noem. Meestal leidt de vaststelling dat de hoofdpersoon autistisch of transgender 'is', niet tot lezers. Er zijn er namelijk nogal wat bij die denken daar 'niets' mee te 'hebben'. En, belangrijker: zulke kenmerken hebben zelden te maken met de kwaliteit van het boek. Wie heeft er wat aan een boek als het niet gelezen wordt? Dat zou in het geval van dit boek jammer zijn. Twee jongens zijn op dezelfde dag, op hetzelfde moment op dezelfde plek geboren en vieren die dag al een leven lang samen. Eric lijkt de ideale jongen: stoer en sportief. Morgan wil helemaal geen jongen zijn. Dit leidt tot steeds meer spanning. Schrijver Meridith Russo strijdt voor meer representatie van transgenders in literatuur en meldt dat ook op de achterflap. Slim, in deze context, dat ze voor twee hoofdpersonen heeft gekozen. Gelukkig blijkt het verhaal ook nog degelijk geschreven en - afgezien van de titel - vertaald. Zeker een aanrader. 14+

181. Ulf Stark en Kitty Crowther De weglopers

Laatste kinderboek van de in 2017 overleden Ulf Stark. Wat een goed idee om dat samen met illustrator Kitty Crowther te doen (mijn favoriet van haar: In het pikkedonker). Deze met een ALMA-bekroonde Belgische illustrator heeft zich goed in de Zweedse sfeer ingeleefd. Opa heeft niet lang meer en misdraagt zich in het ziekenhuis. Hij wil graag nog een keer naar het zomerhuisje op het eiland. Kleinzoon bedenkt een ontsnappingsplan. Dit laatste boek van de gevierde schrijver roept ook de vraag op, waarom hij zelf nog geen ALMA kreeg. 8+

180. Stine Jensen De verleiding

Dat Stine Jensen geen groot stilist is, werd tot nu toe ruimschoots gecompenseerd door de kracht van haar concepten. Originele, mooi uitgegeven en sterk geïllustreerde filosofische kinderboeken over emoties en het leven en het recente, erg grappige Hoe voed ik mijn ouders op? vallen terecht in de smaak. Maar haar eerste jeugdroman De verleiding mist al dat frisse en verrassende. Het heeft weinig meer te bieden dan het omslag al doet vrezen. Noor brengt de hele dag op de bank door en moet van haar gescheiden moeder naar een afkickkamp. De kampleider blijkt hele andere plannen te hebben. 12+

179. Loes Riphagen Coco kan het!

Het is al een tijdje geleden dat er een zelfstandig prentenboek van Loes Riphagen verscheen. Die heeft haar stijl veranderd, van gemeen en priegelig naar wat robuuster en liever. Collage staat nu centraal in decors waarin ze speelt met het perspectief en, gelukkig, nog altijd hier en daar wat maffe figuurtjes rond laat lopen. Coco moet het nest uit maar durft en wil niet. Moeder helpt een hardhandig handje. Zo kennen we Riphagen. 4+