dinsdag 2 juni 2015
***** (5) voor Simon van der Geest Spijkerzwijgen
Spijkerzwijgen is er zo een waarbij je op de eerste bladzijden voelt: deze zou wel eens helemaal gelukt kunnen zijn. Het boek werd een half jaar uitgesteld omdat Simon van der Geest het kinderboekenweekgeschenk mocht gaan schrijven, een boekje met een nachtmerrieverwekkende oplage en bijpassende deadline, maar het moet toch bijna af geweest zijn want snel nadat hij dat boekje voltooide kwam Spijkerzwijgen uit. Als hij dan last heeft gehad van te veel hooi op zijn vork, dan is dat nauwelijks te merken. Halverwege wordt het boek iets gehaast, iets slordiger dan in het begin maar dat is dan ook alles. Belangrijker is dat het inhoudelijk zo goed gelukt is. Van der Geest heeft de neiging om boeken te overladen en vervolgens veel te weinig spanning mee te geven. Er gebeurt dan veel in de diepte, maar te weinig aan de oppervlakte. Spijkerzwijgen is juist op dát punt goed gelukt: de avonturen van Vonkie, die bij haar opa gaat logeren zodat haar ouders kunnen besluiten of ze bij elkaar blijven of niet, is ronduit meeslepend en wie het aan het einde droog houdt, heeft geen hart. Lees dat boek.